نحوه پیکربندی DHCP در سرور ویندوز ۱۱

نمای کلی – DHCP در سرور ویندوز

DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol است که در واقع بهبود یافته BOOTP (پروتکل بوت استرپ) است و می تواند برای آدرس دهی هر دو IPv4 و IPv6 استفاده شود. DHCP یک سرور شبکه است که آدرس‌های IP، دروازه‌های پیش‌فرض و سایر تنظیمات شبکه را به‌طور خودکار در دستگاه‌های مشتری از جمله رایانه‌ها، تلفن‌ها، دستگاه‌های IoT توزیع می‌کند.

دستگاه‌های زیادی مانند دستگاه‌های اینترنت اشیا، تلفن‌ها، رایانه‌ها و غیره وجود دارند که به صورت خودکار پیکربندی می‌شوند، نیازی به پیکربندی دستی آنها نیست مگر در شرایط خاص.

بیایید آنچه را که در این مقاله پوشش می دهیم را به تفکیک شرح دهیم:

• DHCP چگونه کار می کند؟
• چگونه بررسی کنیم که آیا DHCP قبلاً فعال است؟
• نحوه غیرفعال کردن/فعال کردن DHCP در ویندوز
• مزایا و معایب

برخی از اصطلاحات اساسی مربوط به شبکه ها

قبل از ادامه این مقاله، بهتر است اصطلاحات زیر را در رابطه با شبکه اینترنتی درک کنید:

آدرس IP – مخفف آدرس پروتکل اینترنت. هنگامی که هر دستگاهی به اینترنت متصل می شود، یک آدرس IP به آن اختصاص می یابد. دو نوع IP وجود دارد – IP عمومی و IP خصوصی.
دروازه پیش‌فرض – سرور نام دامنه (DNS) نیز نامیده می‌شود. اطلاعات از وب سایت ثبت شده در یک دامنه امکان پذیر است. مرورگر به طور پیش فرض با آدرس IP تعامل دارد. DNS نام دامنه را به آدرس IP ترجمه می کند، بنابراین مرورگرها منابع را تفسیر و بارگذاری می کنند.
Subnet Mask – زیر شبکه یک آدرس IP را به دو قسمت تقسیم می کند. میزبان (کامپیوتر) با یک جزء شناسایی می شود، در حالی که شبکه ای که به آن تعلق دارد به عنوان یک جزء دیگر شناسایی می شود.

DHCP چگونه کار می کند؟

DHCP (پروتکل پیکربندی میزبان پویا) پروتکلی است که به طور خودکار یک آدرس IP را به هر دستگاه در شبکه اختصاص می دهد. هر دستگاه قبل از اینکه بتواند به شبکه بپیوندد باید با یک شناسه منحصر به فرد و سایر پارامترها پیکربندی شود.

این شناسه شناسه مشتری DHCP نامیده می شود و توسط مدیر یا به طور پیش فرض پیکربندی می شود. کاربران/مدیران را از تخصیص آدرس های IP به صورت دستی به همه هاست های شبکه خود رهایی می دهد. همچنین، به طور خودکار ماسک‌های زیر شبکه، دروازه‌های پیش‌فرض و سایر پارامترهای شبکه را به دستگاه‌های سرویس گیرنده ارائه و اختصاص می‌دهد.

در سطح شرکتی، مدیریت را نیز ساده می کند زیرا همان سرور DHCP می تواند بسیاری از شبکه ها را که اغلب به هم متصل هستند، سرویس دهد.

نحوه بررسی وضعیت DHCP در ویندوز

در این بخش، ما بررسی می کنیم و می یابیم که چگونه رایانه شما از سرور DHCP استفاده می کند یا خیر.

۱: “کنترل پنل” را از منوی شروع باز کنید و روی گزینه “شبکه و اینترنت” کلیک کنید.

۲: روی گزینه “Network and Sharing Center” کلیک کنید.

۳: بسته به شبکه ای که به آن متصل هستید، بین اترنت یا Wi-Fi را انتخاب کنید.

مرحله چهارم: پانل وضعیت در پنجره جدید ظاهر می شود. روی دکمه “جزئیات” کلیک کنید.

۵: بررسی کنید که آیا DHCP فعال است (نشان دهنده بله) یا خیر (نشان دهنده خیر).

نحوه پیکربندی DHCP در ویندوز

۱: “کنترل پنل” را از منوی شروع باز کنید و روی گزینه “شبکه و اینترنت” کلیک کنید.

۲: روی گزینه “Network and Sharing Center” کلیک کنید.

۳: روی گزینه Change Adapter Settings از نوار کناری سمت چپ کلیک کنید.

مرحله ۴: روی آداپتور اینترنتی فعال در رایانه خود – اترنت یا Wi-Fi دوبار کلیک کنید. پانل وضعیت آداپتور در پنجره جدید ظاهر می شود. دکمه “Properties” را انتخاب کنید.

مرحله پنجم: روی گزینه «پروتکل اینترنت نسخه ۴ (TCP/IPv4)» دوبار کلیک کنید.

مرحله ششم: گزینه «دریافت خودکار آدرس IP» و گزینه «دریافت خودکار سرور DNS» را علامت بزنید. دکمه “OK” را فشار دهید

اکنون دوباره وضعیت DHCP دستگاه خود را با پیروی از روش بالا بررسی کنید.

مزایای Dynamic Host Configuration Protocol

سهولت در تخصیص آدرس IP
بدون DHCP، باید آدرس های IP را به صورت دستی اختصاص دهید. در این سناریو، باید بیشتر مراقب باشید زیرا یک اشتباه جزئی می تواند منجر به خطاهای موقت سرور شود. هنگام استفاده از DHCP، سرور به طور خودکار آدرس های IP را به شبکه مشتری اختصاص می دهد.

معایب Dynamic Host Configuration Protocol

آدرس های IP پویا
اگر از DHCP استفاده نمی کنید، باید آدرس های IP را به صورت دستی اختصاص دهید. در این مورد، شما باید بسیار محتاط باشید زیرا حتی یک خطای جزئی ممکن است منجر به خرابی موقت سرور شود. سرور هنگام استفاده از DHCP آدرس های IP را به طور خودکار به شبکه مشتری اختصاص می دهد.

پیکربندی دشوار روی روترها

پیکربندی DHCP در بسیاری از روترها نسبتاً دشوار است زیرا آنها فاقد عملکرد داخلی پیکربندی DHCP هستند. برای پیکربندی آنها روی روترها، باید از Command Line Interface (CLI) استفاده کنید. مثال: روترهای سیسکو برای پیکربندی DHCP به CLI نیاز دارند.

استفاده بیش از حد از منابع

هنگامی که DHCP پیکربندی شد، استفاده از منابع از شبکه بیش از حد معمول است. بنابراین، مدیر شبکه باید بیش از منابع مورد نیاز شبکه را برای اطمینان از عملکرد روان تخصیص دهد.

سوالات متداول مربوط به Dynamic Host Configuration Protocol

آیا باید از DHCP استفاده کنم؟
می‌توانید از سرور DHCP برای جلوگیری از پیکربندی دستی IPها استفاده کنید، زیرا ممکن است حتی پس از انجام یک ورودی جزئی، مشکلات سرور ایجاد کند.

چگونه دروازه پیش فرض خود را در Dynamic Host Configuration Protocol پیدا کنم؟

برای پیدا کردن دروازه پیش‌فرض در DHCP، Command Prompt را باز کرده و دستور: ipconfig را تایپ کنید، اسکرول کنید و دروازه پیش‌فرض را به همراه آدرس IP بی‌درنگ دستگاه خود در سمت راست مشاهده خواهید کرد.

مراحل بعدی

ما نحوه غیرفعال کردن و فعال کردن DHCP را در سرور ویندوز توضیح داده ایم.

پیکربندی سرور DHCP یک کار پیچیده است، اما ارزش تمام تلاش را دارد. این اساسا یک پروتکل شبکه ای است که برای برقراری ارتباط با دستگاه های شبکه با استفاده از خدمات سرور استفاده می شود. معمولاً در ویندوز و در بسیاری از توزیع‌های لینوکس استفاده می‌شود.